اثر نانونقره خوراکی بر عوامل خونی، هورمونی و ادراری رت های صحرایی نژاد ویستار

زمینه و هدف: نانو ذرات نقره با اثرات شگرف ضد میکروبی و مصرف روزافزون در صنایع، پرکاربردترین نانوذرات می باشند و این امر ضرورت بررسی در مورد سلامت استفاده از آنها را افزایش داده است. در این مطالعه اثر زمان و دوز مصرف خوراکی این ذرات بر رت های نژاد ویستار بررسی گردید. روش بررسی: تعداد 36 رت یک ماهه نژاد ویستار در قالب 6 گروه 6 تایی (یک شاهد و 5 آزمون) دسته بندی شدند، و محلول های نانونقره (nanocid l 2000) در غلظتهای 5، 20، 35، 65 و ppm95 را به جای آب آشامیدنی مصرف کردند. پس از 3 و 6 ماه از هر گروه، 3 حیوان به طور تصادفی انتخاب و اندازه گیری پارامترهای هورمونی با کیت های انسانی(شرکت پارس آزمون) و شمارش سلول های خونی به وسیله دستگاه اتوماتیک h1 صورت گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه کاهش معنی دار و وابسته به دوز گلبول های سفید خون مشاهده گردید، ولی تعداد گلبول های قرمز خون و سطح هموگلوبین و هماتوکریت تغییر معنی داری نداشت. سطح t4 و کورتیزول خون به صورت وابسته به دوز و معنی دار کاهش و تستوسترون افزایش نشان داد. همچنین اندیس جذب آب حیوانات نیز به موازات افزایش دوز محلول مصرفی، افزایش معنی داری داشت. از طرفی، اجسام کتونی تنها در ادرار حیوانات ماده با دریافت دوزهای بالا مشاهده گردید. نتیجه گیری: کاهش تعداد گلبول های سفید خون، نشان دهنده آپوپتوز سلولی از مسیرهای مختلف و کاهش سطح ایمنی حیوانات می باشد. از طرفی، عدم تغییر پارامترهای شاخص عملکرد مغز استخوان بیانگر عدم تأثیر تخریبی این ذرات بر عملکرد مغز قرمز استخوان است. کم کاری غدد آدرنال و تیروئید و پرکاری غده جنسی مردانه نیز از عوارض مصرف این ذرات می باشد. همچنین افزایش اندیس جذب آب و حجم ادرار به علت افزایش فشار اسمزی خون و یا آسیب به کلیه ها از دیگر عوارض حاصله است.